چین

دولت چین از سال ۱۹۷۸ اصلاحات اقتصادی خود را شروع کرد و در سال ۲۰۱۹ از نظر تولید ناخالص داخلی به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شد. علاوه بر این، در سال ۲۰۱۷ از نظر تولید ناخالص داخلی بر پایه برابری قدرت خرید در بین تمامی کشورهای دنیا رتبه اول را کسب نمود. مطابق با آمار موجود، چین سریع‌ترین اقتصاد بزرگ دنیا را دارا می‌باشد. یعنی چه؟ به این معنا که طی سی سال گذشته هر سال به طور میانگین ده درصد رشد را تجربه کرده است. البته این موضوع تازگی نداشته و اگر در تاریخ دنیا اندکی کنکاش کنید متوجه خواهید شد که همواره چین یکی از قدرت‌های اقتصادی بزرگ دنیا در طول دو هزار سال گذشته میلادی بوده است.
به هر شکلی که به مبحث تجاری کشور چین نگاه شود، این کشور بیشترین حجم تجارت را در دنیا در اختیار دارد و نقش بسیار حائز اهمیتی را در تجارت خارجی ایفا می‌کند. در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای در پیمان‌های اقتصادی بیشتر و سازمان‌های متعددی مشارکت داشته و عضو شده است.
به طور کلی، آن گروه از استان‌های کشور چین که در خط ساحلی این کشور قرار گرفته‌اند با سرعت بیشتری در حال طی نمودن روند صنعتی‌سازی هستند، اما استان‌های به دور از دریا توسعه اقتصادی کمتری داشته‌اند.

بزرگترین شرکای چین در فضای تجارت، آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، هنگ‌کنگ، کره جنوبی، هند، تایوان، استرالیا، ویتنام، مالزی و برزیل هستند.

صنایع اصلی کشور چین بسیار گسترده بوده و شامل محصولاتی هم‌چون آهن و استیل، زغال سنگ، ماشین‌آلات، نفت و پتروشیمی، اسباب‌بازی، کفش و لوازم الکترونیکی است. برنج، گندم، سیب‌زمینی، ذرت، بادام‌زمینی، چای، ارزن، جو، کتان، ماهی و خوک از فرآورده‌های اصلی در حوزه کشاورزی این کشور به حساب می‌آیند. صادرات عمده چین ماشین‌آلات، پوشاک، کفش، اسباب‌بازی، سوخت معدنی، مواد شیمیایی و واردات آن ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، آهن و استیل و سوخت معدنی است.

بانک جهانی، وضعیت اقتصادی چین را مطلوب و محیط اقتصاد کلان این کشور را با ثبات توصیف کرده و همچنین اذعان داشته که آمار جدید یک پیشرفت عمده برای این کشور به حساب می‌آید. علی‌رغم افزایش میزان تولید ناخالص داخلی، نرخ سرانه تولید اقتصادی هنوز بسیار پایین است و برای نیل به این هدف که چین به سطح کشورهای توسعه یافته برسد هنوز راه زیادی را باید طی کند. البته با وجود این تحلیل‌های اقتصادی به اعتقاد برخی دیگر از کارشناسان، کشور چین تا سال ۲۰۲۵ میلادی می‌تواند حدود ده شهر شبیه به نیویورک را احداث نماید.

اگر اقداماتی هم‌چون صادرات به کشوری دیگر را در سر داشته باشیم، اولین اقدام لازم و ضروری در این مسیر بررسی و مطالعه اولیه “بازار” آن کشور است. مطالعه بازار به این معنا است که تحقیق و بررسی در مورد بازار هدف کشور مقصد صورت گیرد و به این سوال پاسخ داده شود که “آیا محصول مورد نظر ما در کشور هدف جایی خواهد داشت؟ به فروش می‌رسد یا خیر؟”

در نتیجه، بررسی بازار و شناخت رقبا از اولین اقدامات ورود به وادی صادرات است. گام بعدی، برندسازی محصول است. این موضوع تبلیغات و بازاریابی را آسان‌تر می‌نماید و قطعا در میزان فروش اثرگذار است.

گام بعد، و نکته بسیار مهم پس از آنکه بازار را بررسی و مطالعه کردید، رقبا را شناختید، برندسازی خوبی انجام دادید و از هر لحاظ موقعیت محصولتان در بازار هدف را سنجیدید، داشتن تسلط کامل بر قوانین و مقررات صادرات و واردات کشور چین و استانداردهای این کشور است.

به طور مثال، استانداردهای GB که مخفف کلمه چینی Guobiao به معنای “استاندارد ملی” بوده و توسط اداره استانداردسازی چین (SAC)، کمیته ملی ISO و IEC چین تدوین و صادر شده‌اند و به طور کلی به دو دسته استاندارد اجباری و توصیه شده تقسیم می‌شوند. سازمان‌های اصلی این استاندارد عبارتند از :

• اداره کل نظارت بر کیفیت، بازرسی و قرنطینه ( AQSIQ )
• اداره استاندارد سازی جمهوری خلق چین ( SAC )
• انجمن استاندارد سازی چین ( CAS )
• مؤسسه استاندارد ملی چین ( CNIS )
• استانداردهای مطبوعات چین ( SPC )

در کشور چین، صرف نظر از اینکه محصولی داخلی یا وارداتی است، تمامی محصولات و یا خدمات باید با استاندارد GB تطابق داشته باشند و برای اطمینان از این تطابق، هر محصولی که در چین به فروش می‌رسد باید از قبل مورد آزمایش قرار بگیرد. به طور کلی، اگر خواهان صادرات محصول یا خدمات خود به بازار وسیع و بزرگ چین هستید، لازم است که با تمام پیچیدگی‌ها و الزامات مورد نیاز تحت طیف گسترده‌ای از استانداردهای GB آگاه باشید و مطمئن شوید که مطابق با این استانداردهای حرکت می‌کنید.

حالا شاید این سوال برایتان پیش آید که اگر استاندارد GB رعایت نشود چه خواهد شد؟

• به هنگام ورود محصول امکان رد آن وجود دارد.
• اعمال جریمه‌های سنگین
• بیرون کردن از بازار چین

به طور کلی اگر گواهینامه‌ها و مدارک لازم را نداشته باشید، این خطر وجود دارد که کالاهای شما در گمرک چین توقیف شود. استانداردهای GB برای طیف وسیعی از محصولات صادر می‌شود، همانند :

• مواد غذایی، نوشیدنی‌ها ، محصولات کشاورزی
• محصولات بهداشتی و آرایشی
• لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی
• محصولات شیمیایی و نفتی
• لباس و منسوجات
• وسایل نقلیه و حمل و نقل
• معدن و متالورژی
• ماشین‌آلات
• خانه
• خدمات عمومی
• انرژی و برق
• مخابرات و شبکه

یکی دیگر از مواردی که به هنگام صادرات باید مورد توجه قرار بگیرد، گواهی‌های اجباری است. این گواهی در واقع نشان‌دهنده استانداردهای لازم یک محصول یا خدمت خاص برای ورود به آن کشور است.

یکی از گواهی‌های مورد نیاز، گواهینامه CCC (China Compulsory Certification) به معنای “صدور گواهی اجباری چین” است که در سال ۲۰۰۲ در این کشور، برای محصولات تولیدی و همچنین وارداتی به این کشور تدوین شد و با وجود تفاوت‌های فاحش و مشخص، تا حد زیادی شبیه به گواهینامه CE در مورد منطقه اروپا می‌باشد. عدم وجود گواهینامه CCC، باعث خواهد شد محصولات در گمرک چین ضبط و به فرستنده مرجوع ‌شوند.

اتخاذ گواهینامه CCC  دارای دو رکن اساسی است :

1. تست محصول (توسط آزمایشگاه‌های معتبر و مورد تائید چینی)
2. بازدید و بررسی کارخانه تولید محصول

نتایج تست محصول و بازدید و بررسی نقش تعیین‌کننده‌ای در صدور گواهینامه CCC در پی دارند.

مرحله بعدی، ارزیابی صلاحیت و اعتبار تولیدکنندگان و شرکت سازنده محصول صادراتی است (با استفاده از تخصص کارشناسان و حسابداران چینی این ارزیابی صورت می‌گیرد.) در صورتیکه از متخصصین و افراد با تجربه در این مسیر یاری بگیرید، دریافت این گواهینامه می‌تواند در حدود چهار الی پنج ماه زمان ببرد، اما امکان اتخاذ آن توسط خودتان نیز وجود دارد که نیاز به مدت زمان بیشتری در حدود شش تا هجده ماه خواهد بود.

تمامی مراحل ذکر شده فوق‌ در مسیر صادرات، اعم از تحقیقات بازار و شناخت بازار هدف، برندسازی و بازاریابی، تسلط بر قوانین و مقررات حاکم بر صادرات و واردات و اتخاذ استانداردهای موجود به تجربه و تخصص نیاز دارند و در غیر این صورت باید منتظر چالش‌های فراوانی بود. در هر یک از موارد توضیح داده شده شرکت‌های متخصصی وجود دارند که می‌توانند آن را بر عهده گرفته و از تجربیاتشان برای راحت‌تر پیمودن این مسیر برای شما استفاده نمایند.