افغانستان

از لحاظ ژئواستراتژیکی، افغانستان در منطقه بسیار مهم قرار گرفته است، زیرا آسیای شرقی، آسیای جنوبی، آسیای غربی و آسیای میانه را به یکدیگر متصل می‌کند و در واقع به عنوان “چهارراه آسیا” شناخته می‌شود؛ به همین دلیل همواره در تاریخ و روزگار باستان شاهد فتوحات نظامی بسیاری از جمله مادها و هخامنشیان، سلوکیان، شاهنشاهی موریا، اشکانیان، شاهنشاهی کوشانی، هپتالیان، ساسانیان، غزنویان، سلجوقیان، چنگیزخان مغول، کرتیان، تیموریان، صفویه، افشاریه و امپراتوری درانی بوده است. افغانستان هیچ خط ساحلی ندارد و کاملا محصور در خشکی است.

از لحاظ جغرافیایی، تنوع در این کشور وجود دارد.، اما اغلب به صورت کوهستانی و ناهموار است. تحت سلطه رشته کوه‌های هندوکش که امتداد غربی هیمالیا است و از طریق کوه‌های پامیر و کوه‌های قاراقرم در انتهای شمال شرقی افغانستان به شرق تبت کشیده می‌شود. بیشترین و بلندترین نقاط در شرق متشکل از دره‌های حاصلخیز کوهستانی است. با وجود آنکه در این کشور رودخانه‌های متعدد و سدهای آب وجود دارد اما بخش وسیعی از این کشور خشک و بی آب است به طوری‌که حوزه خشک سیستان یکی از خشک‌ترین مناطق جهان است.
واحد پول این کشور افغانی (AFN)، دری و پشتو زبان‌های رسمی این کشور و هم‌چنین دین اسلام، دین رسمی این کشور است. افغانستان در نوامبر سال ۱۹۴۶ برای اولین بار به عضویت سازمان ملل درآمد. متاسفانه نزدیک به چهار دهه جنگ در این کشور، آن را به یکی از ناامن‌ترین و فقیرترین کشورها تبدیل کرده است.